Volhardt de regering in de boosheid, ook al stevent bijkluswet af op conflict met Europa?

Het belangenconflict tegen het onbelast bijverdienen loopt af. En wat nu? Doet de regering gewoon verder met zijn wetsontwerp, ondanks zwaar protest? Dan loopt ze het risico om in aanvaring te komen met de Europese regels en rechtspraak. Want het is niet omdat onze overheid een werknemer anders benoemt en lonen omdoopt tot een vergoeding dat Europa vindt dat je zo iemand mag uitsluiten van arbeidsrechterlijke bescherming. Beweging.net blijft in ieder geval streven naar een betere reglementering van de deeleconomie via digitale platformen.

27 maart is een cruciale datum. De Franstalige Gemeenschapscommissie (COCOF) riep een belangenconflict in tegen het wetsontwerp in verband met het onbelast bijverdienen, ook wel gekend als de bijkluswet of onder de term ‘nettowerk’. Op 27 maart loopt dat belangenconflict af. Het is nu afwachten hoe het verder loopt.

Want de ‘sympathieke’ maatregel van de regering riep heel veel weerstand op bij heel veel geledingen van de maatschappij. Er kwam unaniem protest van de sociale partners, vanuit de non-profit, vanuit het maatschappelijke middenveld, vanuit het vrijwilligerswerk en niet in het minst ook van zij die zich jarenlang hebben ingezet om het huispersoneel eindelijk waardigheid te geven.

Dat protest heeft geleid tot enkele bijsturingen. Voor het verenigingswerk en de occasionele activiteiten werd de maandgrens van 1.000 euro gehalveerd en werd de activiteitenlijst een beetje uitgedund. En voor 5 van de 26 erkende activiteiten werden linken gelegd naar de kwaliteitscriteria die de Gemeenschappen en Gewesten hanteren. Maar voor de digitale platformen is er nauwelijks enige vooruitgang; daaraan raken lijkt taboe.

Die kleine bijsturingen veranderen niets aan onze kritiek ten gronde:

• De ondermijning van de sociale zekerheid en de financiering van de collectieve diensten door drie nieuwe netto arbeidscircuits, zonder sociale bijdragen en belastingen.
• De ondermijning van de reguliere werkgelegenheid, zowel als het vrijwilligerswerk. De paar grendels in het wetsontwerp onderschatten de dynamiek die dit gaat geven.
• De ongelijke behandeling van arbeidsinkomens: de ene met hoge bijdragen en belastingen, de andere netto.
• De zoveelste maatregel gericht op bijjobs, voor mensen die al werk hebben, waarbij de volledig werklozen en de onvrijwillig deeltijdsen in de kou blijven staan.
• Het totale ontbreken van arbeidsrechtelijke bescherming en opbouw van sociale rechten. Dit overigens in strijd met de Europese regels en rechtspraak. Lees het recente arrest van het Europese Hof van Justitie in de zaak-Matzak, hij is de vrijwillige brandweerman die het feit aanklaagde dat zijn wachttijden niet vergoed werden, kreeg gelijk voor het Europees Hof.
  Het is niet omdat de overheid een werknemer anders benoemt en lonen omdoopt tot vergoedingen dat men hen mag uitsluiten van Europese arbeidsrechtelijke bescherming. Een redenering die ook in dit kader opgaat. Het is dus maar zeer de vraag of deze maatregel de toets van Europa zal doorstaan.

We zijn niet blind voor de vragen van het terrein om oplossingen te zoeken voor welomschreven situaties in het verenigingswerk, waar geen risico is op verdringing van reguliere werkgelegenheid, noch van vrijwilligerswerk. Natuurlijk moet bijvoorbeeld een sportclub in staat zijn, zijn trainers een soort van vergoeding te geven die legaal is en zijn waardevol werk beloont.

Maar dat vereist doordacht handelen, met een sterke betrokkenheid van de sectoren, werkgevers én werknemers, en van het middenveld. Die zijn best geplaatst om een verdere afbakening te maken op basis van de noden en de kwaliteitsvoorwaarden in de sector. We geven de zorg als voorbeeld, waar je toch niet eender wie, eender wat kan laten doen in een omgeving die commercialiseert. Dat is iets anders dan een beleid dat welbewust aanstuurt op ontwrichting en het uitrollen van de blauwe loper voor commerciële platformen.

Beweging.net blijft intussen ijveren voor sectorale afspraken omtrent de activiteitenlijst in het verenigingswerk en voor een betere regulering van de deeleconomie via digitale platformen.