Vorige week kopte HBVL: “Zelfs in Rwanda zijn mannen en vrouwen gelijker dan hier.”
Wat is er aan de hand? België zakte op de ranglijst voor gelijkheid tussen mannen en vrouwen van het Wereld Economisch Forum naar de 31ste plaats. Mede dankzij onze loonkloof, de vrouwelijke tewerkstellingsgraad en het geringe aantal vrouwen in de politiek scoren wij slechter dan landen als Rwanda, Nicaragua en de Filipijnen. Dat is toch even slikken. Moeten wij nu ongelukkig worden en jaloers zijn op onze Rwandese, Nicaraguaanse en Filipijnse vriendinnen?
Hoegenaamd niet. Wat dit onderzoek niet capteert is dat Filipijnse vrouwen er elke dag voor moeten zorgen dat er genoeg rijst is voor hun gezin. Ze voeren een harde, dagelijkse strijd om het bestaan. Naast huisvrouw en verzorgster van kinderen, zorgen ze vaak ook voor een belangrijk deel van het gezinsinkomen. Door werkloosheid of afwezigheid van de man zijn de inkomsten van vrouwen steeds vaker de enige van het gezin. En ondanks al hun inspanningen zijn het juist de vrouwen die het minste en het slechtste voedsel krijgen. Culturele factoren bepalen dat eerst man en kinderen eten. De restjes zijn voor de vrouw. Zij wordt verwacht zich op te offeren voor het gezin.
De ranglijst negeert het feit dat veel Rwandese vrouwen hard werken op de talrijke theeplantages, zonder legale bescherming. Vrouwen die hun kindjes moeten meenemen naar de plantage, crèches bestaan niet. Mand met de geplukte thee op hun rug, kindjes onder een boom. Ideaal werken is dat niet en evenveel plukken als hun echtgenoot lukt niet. En dus verdienen ze minder, wat hun positie in het gezin heel erg verzwakt.
Nicaragua telt dan weer het hoogste percentage tienerzwangerschappen van Latijns-Amerika. Maar liefst 28% van de meisjes is voor hun 18de al moeder. Armoede en een cultuur waarbij vrouwen en meisjes als minderwaardig worden gezien, dragen ertoe bij dat seksueel geweld veel voorkomt in Nicaragua.
Hoog scoren op het lijstje over gendergelijkheid is met andere woorden geen garantie op een leven waar welzijn van de vrouwelijke burgers hoog scoort. Meten is niet altijd weten.
Carien Neven
Secretaris beweging.net Limburg