We hoopten dat dit nooit zou gebeuren. Dat niemand slachtoffer zou worden van barbaarse moorden op de metro en in de luchthaven. Maar het is gebeurd. En hoe moeilijk het op dit moment ook is om de aanslagen te plaatsen, hoe geschokt we ook zijn, zwijgen is vandaag voor niemand een optie. We zijn het aan onszelf verplicht om in de krachtigste bewoordingen afstand te nemen van dergelijke laffe terroristische daden. We leven mee met de nabestaanden van de onschuldige slachtoffers, mensen die gewoon hun best deden om iets te maken van hun leven en dat van mensen rondom hen.
Foto: De Wereld Morgen
De daders van de aanslagen en hun medestanders willen angst zaaien in onze samenleving. Maar als we ons laten leiden door die angst, dan geven we ons gewonnen. Angst leidt bovendien tot egoïsme en haat, angst leidt tot een samenleving waarin we niet willen leven.
De daders en hun medestanders willen elk menselijk en democratisch antwoord op samenlevingsproblemen onmogelijk maken. Het is onze plicht, de plicht van mensen en sociale organisaties, om die antwoorden wél te vinden.
We moeten dat niet goedgelovig doen. We moeten niet alleen ook ‘na 22/03’ onze samenleving vormgeven, we moeten ook antwoorden zoeken op de vragen hoe we omgaan met de angstcultuur die als doel heeft onze samenleving te ontwrichten, en hoe we omgaan met mensen die zich in naam van religie buiten de samenleving plaatsen.
Onszelf moeten we de vraag stellen hoe het zover is kunnen komen. Waarom zijn deze mensen geradicaliseerd? En hoe kunnen we daar een antwoord op bieden. Daarvoor zullen we hoe dan ook moeten praten, luisteren en samen consequent het goede nastreven.
Het is vandaag nodig dat iedereen, landen, individuen en organisaties, dit geweld krachtig veroordeelt en zijn geloof in democratische en menselijke waarden bevestigt. Niet alleen in woorden, maar ook in daden en via acties die verenigen. Want alleen zo en alleen samen kunnen we vorm geven aan een samenleving waarin dit geweld geen plaats kan opeisen. En alleen zo en alleen samen houden we de dictatuur van de angst buiten.
Patrick Develtere, beweging.net
Lode Draelants, Internationaal Comité
Johan Tourné, Ziekenzorg CM
Jan Vandecasteele, OKRA
Luc Van Gorp, CM
Michel Vandendriessche, Pasar
Michel J. De Samblanx, Pax Christi Vlaanderen
Eva Brumagne, Femma
Marc Justaert, Welzijnszorg
Erik Vanwoensel, Arktos
Marc Leemans, ACV
Andre Kiekens, Wereldsolidariteit
Wim Verlinde, kwb
Els Michiels, KAJ
Ann Demeulemeester, Familiehulp
Vicky Coryn, Groep Intro
