Het leefloon, het laatste financiële vangnet voor de meest kwetsbaren in onze samenleving, wordt steeds meer voorwaardelijk. Voor het Belgisch Netwerk Armoedebestrijding is het Geïndividualiseerd Project Maatschappelijke Integratie (GPMI) daarvan het ultieme voorbeeld. Mensen die recht hebben op een leefloon (en er dus nood aan hebben!), moeten, volgens de overheid ‘begeleid worden’. Maar het zwaartepunt ligt steeds meer bij voorwaarden en controle in plaats van begeleiding. Als gevolg daarvan ervaren mensen de begeleiding niet meer als ondersteunend, maar als controlerend. Die ervaring blokkeert hun vooruitgang. Mensen kunnen via sancties zelfs uitgesloten worden van hun leefloon waardoor zij helemaal zonder financiële middelen vallen.
Guy Tordeur
Voorzitter Belgisch Netwerk Armoedebestrijding
