Het maatschappelijke debat over de hervorming van ons pensioensysteem zit muurvast. Alle partijen hebben zich vastgebeten in hun eigen positie en de polarisatie lijkt elk echt gesprek onmogelijk te maken. Dat is te betreuren, want het is wel degelijk noodzakelijk om dat systeem te hervormen.
Om een samenhangend hervormingsplan uit te tekenen, had de vorige regering een Commissie Pensioenhervorming opgericht. Deze Commissie was evenwichtig samengesteld uit experten vanuit verschillende disciplines, met uiteenlopende ideologische posities. Deze Commissie heeft een rapport voorgesteld dat precies de bedoeling had om de toen reeds bestaande polarisatie te doorbreken.
De basisidee was om een nieuw sociaal pensioencontract voor te stellen dat gebaseerd was op duidelijk uitgewerkte principes. De Commissie stelde haar rapport overigens niet voor als te nemen of te laten, maar als een uitnodiging om samen na te denken over een beter pensioenstelsel. De Commissie vond dat de sociale partners hierbij een belangrijke rol moesten spelen. De eenzijdige positionering van de regering en de verkrampte reactie van de sociale partners hebben dat debat onmogelijk gemaakt.