Het is een vraag die we de afgelopen tijd niet durfden te stellen, niet mochten stellen en waar we vandaag nog steeds over twijfelen. Nog niet zo lang geleden werd elk weekend gevuld met initia-tief. Vijftig procent van de Vlamingen was lid van een vereniging, tachtig procent nam deel aan minstens één culturele activiteit en 2,8 miljoen bezoekers kwamen over de vloer van onze Vlaamse musea.

Het engagement dat mensen namen in onze verenigingen was kenmerkend en uniek in de wereld. Nergens zo een sterk jeugdwerk, nergens zo een fijnmazig netwerk van mensen die initiatief na-men in hun vereniging als in Vlaanderen. In het buitenland zouden ze met zo’n boude stelling fier te koop lopen. Het zou de aanhef zijn in hun toeristische brochures. Het zou gepromoot worden als een bewijs van de typische volksaard. Hier bij ons lopen we met de dingen niet zo snel te koop, misschien ook een onderdeel van die typische volksaard.

Vandaag hebben deze verenigingen het niet eenvoudig. Het mist hen niet aan creativiteit, integendeel. Op de bladzijde hiernaast verbazen ze je over de diversiteit aan initiatief en de creativiteit om alles veilig te kunnen laten doorgaan. Zo doordacht, zo klaar voor een relance.

Het enige wat aan al dit initiatief mogelijk nog kan ontbreken, ben jij.

Het is een beetje bang afwachten, wat kan nog, wat mag nog? Waaraan durf je nog deel te nemen, wat durf je als vrijwilliger nog te organiseren? Verenigingen hebben vooral nood aan jouw blij-vend engagement. Jij bent het secret ingredient.

Het gebrek aan culturele activiteiten werd algemeen als een gemis ervaren. Dat lezen we ook in de aanbevelingen van het Maatschappelijk Relancecomité. Laten we er alles aan doen om ons verenigingsleven door deze bizarre crisis te loodsen. Want echte waarde, dat weet je ook, die gaat vaak schuil in de kleine, nabije dingen.

Lies De Winter
Algemeen Secretaris beweging.net