Nog niet zo lang geleden moest een jong koppel het eigen land achterlaten, op zoek naar een warm nest voor de baby. Deze jonge migranten werd overal de toegang geweigerd, ze werden afgewezen en doorgestuurd. Niemand die hen wilde. Ze waren vreemd en arm. Het waren nobody’s. Omdat er voor hen geen plaats was in de herberg werd de baby in een stal geboren en sliep hij in een voederbak. Enkele herders en drie wijzen maakten van de geboorte toch iets speciaals.
Ook nu zitten duizenden kinderen, vrouwen en mannen die om verschillende redenen hun huis achterlaten in dezelfde situatie. Niemand wil ze. De deuren gaan dicht. Ze zijn vreemd en arm. Het zijn nobody’s.
Ondanks de problemen, risico’s en moeilijkheden die ze het hoofd moeten bieden, worden velen geleid door twee gaven: vertrouwen en hoop. Zij vertrouwen op een betere toekomst voor zichzelf en hun familie. Zij delen eenzelfde gewettigd verlangen om meer te ‘weten’, meer te ‘hebben’ en meer te ‘zijn’. Zij hopen dat dit elders mogelijk is.
Het aantal migranten is intussen indrukwekkend gegroeid. Uiterst zorgwekkend zijn niet alleen de situaties van gedwongen migratie, maar vooral de koppeling ervan met mensenhandel. Duizenden kinderen verzeilen in slavernij en prostitutie. Duizenden moeten Kerstmis doorbrengen in een tent of container, in het beste geval.
Van een beschaving gegroeid uit een eenvoudige stal mogen we iets meer verwachten. Jammer genoeg moeten we vaststellen dat tegenover solidariteit en gastvrijheid, tegenover broederschap en begrip, meer en meer onbegrip, discriminatie, zwendel en uitbuiting, lijden en dood staan.
In plaats van in cijfers en dreigingen te denken moeten we onze christelijke basis, waar we nu zo trots op zijn, laten spreken. Wij moeten in de vluchteling niet eerst een probleem zien dat we moeten oplossen, maar een broer en een zus die we verwelkomen, respecteren en beminnen. Zo dragen we bij aan een meer rechtvaardige, solidaire en voltooide samenleving waar iedereen erbij hoort. En dat is misschien moeilijk, zoals echte liefde ook niet altijd gemakkelijk is. Maar het is dat wat ons al 2000 jaar verbindt.
Zalige Kerstmis.
Carien Neven
Secretaris beweging.net Limburg
