Flexibiliteit op de arbeidsmarkt wordt steeds verdedigd door experts en wetenschappers die er zelf niet aan onderworpen zijn. Werkelijke ervaring is het achtergestelde kindje in het hedendaagse onderzoek en de gevolgen voor het debat zijn niet min.
Achter flexibiliteit gaan twee verschillende realiteiten schuil. Ze op een hoopje gooien doet de strijd van precaire, flexibele werknemers oneer aan. Werknemers die gewoonlijk veel autonomie hebben, zien zich vandaag gedwongen een met water aangelengde flexibiliteit te doorstaan. Misschien zijn ze tijdelijk werkloos, moeten ze nieuwe vaardigheden ontwikkelen om van huis uit te werken, zien ze hun loon gedeeltelijk verdampen of leren ze dat het praatje aan de koffieautomaat echt een wereld van verschil betekent. Vanuit mijn ervaring wil ik enkele maatregelen met betrekking tot de lockdown afwegen tegen echte flexibiliteit.
Herman Loos
Docent filosofie Odisee en sociologie AP Hogeschool
